De liefde voor een stad gaat verder dan haar straten of gebouwen. Het zit van binnen, in de harten van haar inwoners. Het zijn de gebouwen die observeren wie de straten bewandeld. De verhalen die zij kennen zijn eindeloos en prachtig. Zij kennen elke voetstap die galmt en iedere adem die onze longen verlaat. Wij zijn het, die deze verhalen vertellen. Wij, de inwoners van Tilburg.
Wie zijn wij dan? Het is die man op drie hoog, die elke ochtend vroeg weggaat en pas laat thuiskomt. Waar gaat hij toch heen? Het is de vrouw met haar hondjes, die geloof ik weduwe is. Maar wat is haar verhaal? Het zijn de mensen op de hoek van de straat, het zijn de verhalen die nog nooit zijn gehoord. Een collectief van kronieken over onze stad, vertelt door haar individuele parels.
Hij kreeg zijn eerste voetballessen van Naud van der Ven senior, leidde persconferenties van Co Adriaanse, interviewde Harry Mommers die in 1916 kampioen van Nederland werd, nam in een auto op een parkeerplaats de clubfinanciën door met voorzitter Schuerman en werd de kleedkamer uitgezet door Abe Lenstra.
Als je vanaf 1942 zeer actief lid bent van een club, houd je er veel mooie verhalen aan over. Zeker als je zo dicht op het vuur zat en nog steeds zit als Peter Année (geboren in 1933). Hij was bij Willem II onder meer speler, bestuurslid, redacteur en keeperstrainer maar werd vooral een bekende Tilburger als stadionspeaker. Vanaf het veld was hij het gezicht van Willem II rond thuiswedstrijden. Met uiteraard de kenmerkende pet. In totaal zag hij meer dan 2500 officiële wedstrijden van de Tricolores, uit en thuis.
In zijn biografie blikt Peter terug op die 75 jaar bij Willem II. Een toevallige ontmoeting op de rand van de straat, midden in de Tweede Wereldoorlog, was het begin van zijn levenslange bijzondere band met de Tricolores. Hij vertelt over de laatste twee landskampioenschappen in 1952 en 1955. Ook de mindere jaren en de eeuwig terugkerende financiële problemen en sportieve degradaties komen aan bod. Alle verhalen van ruim zeven decennia Willem II worden verteld.
Het voorwoord is van oud-speler en oud-technisch directeur en vooral persoonlijke vriend Martin van Geel. Verder zijn er kleine bijdragen van onder anderen Co Adriaanse (oud-trainer), Jan Boor (oud-speler) en Berry van Gool (algemeen directeur).
Het boek verschijnt op zaterdag 14 oktober en kost € 14,95. (exclusief eventuele verzendkosten).
In december 2008 hoort Jermaine de Wind uit Tilburg dat hij een agressieve hersentumor heeft. Het blijkt een Glioblastoma multiforme, kortweg een GBM, te zijn, in de volksmond ook wel Terminator genoemd, waarvan de prognose maximaal één tot anderhalf jaar is. Er volgt een operatie met daarna langdurige bestralingen en chemokuren. Aanvankelijk denkt Jermaine dat hij genezen is, maar in 2015 komen de tumoren terug. Zijn grote verlangen om beter te worden, wordt zijn drijfveer om te blijven strijden. ‘Opgeven is geen optie’ wordt zijn credo.
In scherpe observaties, beeldende herinneringen en na nuchtere gesprekken met Jermaine, zijn vrienden en familie, beschrijft Ineke van Pelt het verhaal van zijn ziekte en van zijn dramatische jeugd die gekenmerkt wordt door een gebrek aan liefde, aandacht en geborgenheid. Jermaine beseft dat hij, wil hij ooit een normaal leven kunnen leiden, afstand moet nemen van zijn jeugdproblemen. Door zijn best te doen leert hij hoe hij zichzelf kan redden. Door deze levensdrift weet hij ook zijn terugkerende ziekte te overwinnen. Mede door de inzet en hulp van veel vrienden, maar ook van onbekenden die geld storten voor zijn stichting Main Life, weet hij een groot bedrag bijeen te krijgen voor de omstreden en peperdure behandeling door Dr. Burzynski. Ondanks de omineuze berichten in de media reist hij toch af naar Houston. De behandeling lijkt aan te slaan. Zijn MRI-scans zijn clean. Toch blijft hij geconfronteerd met de onzekerheid over het uitblijven van nieuwe tumoren. Gaat hij het redden blijft de vraag. En heeft hij geld genoeg om zijn genezingstraject te vervolgen?
Naschrift
De tekst op de achterkant van het boek “Opgeven is geen optie” eindigt met de vraag: “En heeft hij geld genoeg om zijn genezingstraject te vervolgen?”, toen nog niet wetend wat het werkelijke vervolg zou zijn. Het genezingstraject verliep zo hoopvol. De tumoren in zijn hoofd waren verdwenen na zijn behandeling in Amerika. Helaas niet voor lang. Op 23 juli volgde de onheilspellende en gevreesde uitslag: de tumoren waren teruggekeerd.
Donderdag 14 september eind van de middag was zijn boek, waar hij zo naar uitkeek, onderweg van de binder naar Gianotten Printed Media.
Donderdag 14 september eind van de middag was ook Jermaine op weg om de aarde te verlaten. Hij was bezig aan zijn laatste reis. Hij had er maanden naar uitgekeken om zijn boek vast te kunnen houden. Maanden heeft hij gevochten om het leven te behouden. Hij heeft het niet gered.
Rust zacht Jermaine.
Koningsdag
Op donderdag 27 april 2017 viert Willem-Alexander zijn 50ste verjaardag in Tilburg. De Koning, Máxima, hun drie dochters en andere leden van de koninklijke familie verblijven enkele uren in de stad en worden hier langs spraakmakende locaties geleid.
Naast het officiële programma zal de gehele stad in het teken staan van Koningsdag. Niet alleen de Tilburgers zijn getuigen van de feestelijkheden, ook vanuit heel Nederland komt men massaal naar het oranjegekleurde Tilburg.
Wij waren erbij
Gianotten Printed Media wil deze gedenkwaardige gebeurtenis voor de eeuwigheid vastleggen in een bijzonder boekwerk. Schrijvers en fotografen gaan op pad om alle facetten van Koningsdag in Tilburg te registreren. Een team van redacteuren, ontwerpers en grafici gaat de uitdaging aan om de bijdragen van de schrijvers en fotografen te verwerken in een 144 pagina’s tellend prachtig gebonden boek.
50 uur na aankomst van de koning wordt dit unieke boek aangeboden aan de Koning. Vanaf dit moment is het boek beschikbaar voor iedereen.
Specificaties
Formaat: 22,5 x 22,5 cm
Inhoud: 144 pagina’s
Bindwijze: Hardcover
Geen enkel festival in Tilburg, Nederland of verre omgeving heeft de afgelopen drie decennia zulke warme gevoelens opgeroepen als Festival Mundial. Het festival koppelt cultuur aan internationale samenwerking en ontwikkelingshulp voor de armste landen.
Exact dertig jaar na de eerste editie van ‘Festival Mundial’ verschijnt ‘Mijn Mundial’. Mensen van het eerste uur kijken terug en de nieuwe directie laat zijn licht schijnen op de toekomst.
Het unieke document, met prachtige foto’s en niet eerder gepubliceerde feiten en leuke anekdotes is geschreven door journalist Hans Rube, met ondersteuning van Hans van Vugt, de eerste directeur en oprichter van Festival Mundial.
In ‘Mijn Mundial’ wordt ook gezocht naar een antwoord op de vraag hoe het in Nederland staat met de toekomst van het ontwikkelingswerk en de culturele samenwerking met de armste delen van onze wereld.
‘Mijn Mundial’ laat zien wat via een Tilburgs festival werd bereikt door ruimhartig te investeren in culturele projecten in bijvoorbeeld de sloppenwijken van Nairobi of de favelas in Brazilië. Persoonlijke verhalen van bezoekers, artiesten en medewerkers van het Festival Mundial omlijsten het geheel.
Daarnaast beschrijft Hans Rube aan de hand van tientallen gespreken de ontstaansgeschiedenis van Festival Mundial, de jaren in het Leijpark. Het boek, dat is vormgegeven door Looi Naaijkens, bevat tevens talloze kleurrijke plaatjes van families die in het park genieten van muziek en spijzen, artiesten die de basisscholen in grote delen van Nederland bezochten en foto’s van de honderden artiesten die voor Mundial hebben opgetreden.
Verdwenen Rauwbraken is een tijdloos kijk- en leesboek over een van Tilburgs’ bekendste buitengebieden uit de vorige eeuw. Een idyllische plek waar de Tilburger vaak met weemoed aan terugdenkt. Een verdwenen toevluchtsoord dat in de jaren 60 van de vorige eeuw plotseling van de kaart werd gevaagd…
Wandel mee door het gebied van zo’n 100 jaar geleden. Maak kennis met de vroegere bewoners van de verdwenen Nieuw Lovenstraat en Oude Hoeksebaan. Bezoek de vroegere boerderijen, koffiehuizen en oude bedrijven zoals De Kluijt, Drik Melis en de Tilburgsche Houtcentrale. Maar laat u niet verblinden door louter de schoonheid van dit gebied! Want de Rauwbraken kende ook haar zwarte bladzijden…
Tussen 1979 en 1996 verschenen er in de serie De geschiedenis van Tilburg in foto’s zeven fraaie fotoboeken waarin vele honderden unieke foto’s voor het eerst werden gepubliceerd. Duizenden Tilburgers zijn in het bezit van een of meerdere fotoboeken van Ronald Peeters. Bekende boeken zijn Tilburg in beeld, Katholiek Tilburg in beeld (met Ed Schilders) en De straten van Tilburg.
In deze serie verschijnt Tilburgse Textiel in beeld. Het is een coproductie van Ronald Peeters, oud-hoofd Stadsmuseum Tilburg en Ton Wagemakers, oud-directeur van het Textielmuseum en het wordt uitgegeven in samenwerking met Gianotten Printed Media.
Twee eeuwen Tilburgse textiel wordt in beeld gebracht met nog vele onbekende (ruim 330) foto’s. Nadruk ligt op het werken in de fabrieken en de confectieateliers, het textielonderwijs en de fraaie producten. Veel foto’s zijn te zien van de jaren vijftig en erna, wat de mensen van nu zich nog herinneren.
Er zijn prachtige foto’s van de oude fabriek van de firma Diepen. Ze zijn gemaakt door de fabrikant en amateurfotograaf Rudolf Diepen. Ook van andere fabrieken zijn opnamen, waarop vele arbeiders te zien zijn. Kans is groot dat u misschien uzelf, uw partner, uw vader of moeder of iemand uit de buurt tegen komt.
De beelden van de sluiting, leegstand en sloop van fabrieken worden getoond. Maar ook, voor velen onbekend, fraaie foto’s die aantonen dat er nog steeds in Tilburg wordt gewerkt in de textiel.
Het boek verschijnt in groot formaat (238 x 285 mm) met maar liefst 232 pagina’s binnenwerk geheel in full color, en is ingebonden in hardcover met gedeeltelijk linnen band.
Bij de klantenservice: ”Nee sorry, ik kan u mijn naam niet geven, zometeen gaat u mij nog terugbellen!”
Een lege balie bij de klantenservice, omdat deze alleen voor retouren en klachten is, terwijl er een lange rij bij de kassa staat
Zeg eens “met plezier” in plaats van “graag gedaan”. Zo laat je zien dat je er echt plezier in hebt.
Een telefoniste die zegt: “Dat kan ik vanaf hier toch ook niet zien”, wanneer je vraagt of er iemand van de afdeling verkoop aanwezig is.
Let eens op de kleur van iemands ogen wanneer je deze helpt, zo moet je de ander wel aankijken.
Welkom is een verzameling van korte verhalen waarin klantvriendelijkheid centraal staat. Ria, een medewerkster van de klantenservice van een lokaal warenhuis, is de rode draad in deze verhalen. Ria is iemand waarvan je denkt dat ze het goede voorbeeld geeft en waarmee ik als jongetje van twaalf mijn allereerste echte klantbeleving heb gehad.
Mijn doel is jou te laten nadenken over jouw eigen handelen. Want zijn we wel zo klantvriendelijk als we zeggen dat we zijn?
Welkom, het nieuwe klantvriendelijk
‘Werk maken van spelen’ is geschreven door Froukje Hajer, belangenbehartiger rond “Kind, spel en ruimte‘ vanuit haar ervaringen als sociaal (kinder)werker. Voor dit pleidooi is kennis en informatie uit verschillende bronnen op een toegankelijke manier samengebracht. De publicatie biedt inspiratie aan iedereen die het belangrijk vindt dat kinderen goed kunnen spelen: ouders, leerkrachten, jeugdwerkers, pedagogisch medewerkers, jeugdprofessionals, gemeenten, ontwerpers en ruimtelijke planners en docenten in diverse opleidingen.
Luxe gebonden boek Formaat: 29,7 x 21 cm 64 pagina’s full color